Winter
Door: Martje
Blijf op de hoogte en volg Martje en Louw
16 Februari 2011 | Canada, Revelstoke
Canada
Na een vlucht van 10 uur vanaf Nadi in Fiji kwamen we aan in Los Angeles waar we over moesten stappen op een vlucht van Alaskan Airways naar Vancouver. In LA maakten we kennis met de security en de regels van de US of America. Hoewel we slechts transit passagiers waren en geen enkele wens hadden om de VS in te gaan, moesten we van tevoren visa aanvragen. Bij de uitreis uit Australië bleek dat in de visum aanvraag van Louw abusievelijk een nul als een O werd vermeld hetgeen de visum ongeldig maakte en ons noodzaakte een nieuwe visum aan te vragen. Bij aankomst in LA moesten wij alle bureaucratische rimram doorlopen om het land in te komen: de visa werden niet naar gevraagd maar er werden foto’s gemaakt, vingerafdrukken van alle vingers gemaakt, de bagage moest worden opgehaald en door de douane gebracht, Vervolgens moesten we het land direct weer uit: bagage weer afgeven, nieuwe boardingpass halen en ondanks het feit dat we buiten de terminals waren geweest was er geen nieuwe paspoortcontrole en ‘uitstempelen’. Tenslotte moesten we ons onderwerpen aan een security check. De schoenen moesten uit, we kregen een body scan, en vervolgens werden we gefouilleerd. Bij het fouilleren werden onze money belts gevonden waardoor de security mensen al op tilt sloegen. We hadden moeten melden dat we een money belt om hadden. Vervolgens werden bij Martje de elastieken om de taille gevonden die de steunkousen omhoog houden. Omdat deze elastieken, in combinatie met de money belt sprekend op een bomgordel lijken mocht Martje zich niet verroeren totdat een superior erbij was geroepen. Na uitleg wat die enge dingen waren en de mededeling dat ze niet uit gingen werd volstaan met een moster nemen van de verdachte banden en Martjes mooie bruine buik. Na analyse van het monster werden geen verdachte residu stoffen aangetroffen. Al deze veiligheidmaatregelen werden op een onvriendelijke en soms bijna onbeschofte wijze uitgevoerd. Lange leve de VS die op borden aangeeft dat alle ambtenaren hun werk op beleefde wijze zullen uitvoeren!
Na 6 ½ uur wachten in LA vlogen we naar Vancouver. 20 minuten na het landen stonden we in de vrieskou van Vancouver. Een taxi bracht ons naar ons hotel in downtown. 8 februari was voor ons een lange dag: we vetrokken 8 feb (1)om 20 uur van het hotel in Fiji en kwamen op 8 feb (2) om 22 uur aan bij ons hotel in Vancouver. (1+2)Omdat we over de datumlijn gingen beleefden we 8 februari 2 keer.
Wat voelt het goed om in mijn geboorteland te zijn!
De volgende dag haalden we ons pakket met winterkleren op bij het postkantoor. Het was heerlijk om de winterjassen aan te trekken. Want hoewel de zon lekker scheen, vroor het enkele graden. ’s Middags maakten we een lekker lange wandeling langs de buitenrand van Stanley Park. Boven Vancouver was het een komen en gaan van watervliegtuigen, op het water was het druk met grote schepen en op de achtergrond van Vancouver zagen we de bergen. Het is daar mooi!
Na een dag Vancouver namen we de Greyhound bus richting Quesnel, wat verder naar het noorden van BC. We waren inmiddels een beetje gewend aan de bomen zonder blad. Na ongeveer 100 kilometer werd het landschap wit en bleef wit. De overstap in Kamloops waar we 2 ½ uur zouden moeten wachten werd 5 uur wachten vanwege een weg die was afgesloten door een ongeluk. Na 12 uur reizen en wachten kwamen we aan in Quesnel. Een paar dagen familiebezoek, en we gingen weer verder naar Salmon Arm waar we vrienden bezochten.
Na Salmon Arm gaat onze reis verder naar Revelstoke, in de Rocky Mountains. In Revelstoke ligt erg veel sneeuw en hier is een ski gebied met een afdaling van 15 kilometer. Dat lijkt ons wat. Morgen en overmorgen gaan we de pistes hier uitproberen!
Na een vlucht van 10 uur vanaf Nadi in Fiji kwamen we aan in Los Angeles waar we over moesten stappen op een vlucht van Alaskan Airways naar Vancouver. In LA maakten we kennis met de security en de regels van de US of America. Hoewel we slechts transit passagiers waren en geen enkele wens hadden om de VS in te gaan, moesten we van tevoren visa aanvragen. Bij de uitreis uit Australië bleek dat in de visum aanvraag van Louw abusievelijk een nul als een O werd vermeld hetgeen de visum ongeldig maakte en ons noodzaakte een nieuwe visum aan te vragen. Bij aankomst in LA moesten wij alle bureaucratische rimram doorlopen om het land in te komen: de visa werden niet naar gevraagd maar er werden foto’s gemaakt, vingerafdrukken van alle vingers gemaakt, de bagage moest worden opgehaald en door de douane gebracht, Vervolgens moesten we het land direct weer uit: bagage weer afgeven, nieuwe boardingpass halen en ondanks het feit dat we buiten de terminals waren geweest was er geen nieuwe paspoortcontrole en ‘uitstempelen’. Tenslotte moesten we ons onderwerpen aan een security check. De schoenen moesten uit, we kregen een body scan, en vervolgens werden we gefouilleerd. Bij het fouilleren werden onze money belts gevonden waardoor de security mensen al op tilt sloegen. We hadden moeten melden dat we een money belt om hadden. Vervolgens werden bij Martje de elastieken om de taille gevonden die de steunkousen omhoog houden. Omdat deze elastieken, in combinatie met de money belt sprekend op een bomgordel lijken mocht Martje zich niet verroeren totdat een superior erbij was geroepen. Na uitleg wat die enge dingen waren en de mededeling dat ze niet uit gingen werd volstaan met een moster nemen van de verdachte banden en Martjes mooie bruine buik. Na analyse van het monster werden geen verdachte residu stoffen aangetroffen. Al deze veiligheidmaatregelen werden op een onvriendelijke en soms bijna onbeschofte wijze uitgevoerd. Lange leve de VS die op borden aangeeft dat alle ambtenaren hun werk op beleefde wijze zullen uitvoeren!
Na 6 ½ uur wachten in LA vlogen we naar Vancouver. 20 minuten na het landen stonden we in de vrieskou van Vancouver. Een taxi bracht ons naar ons hotel in downtown. 8 februari was voor ons een lange dag: we vetrokken 8 feb (1)om 20 uur van het hotel in Fiji en kwamen op 8 feb (2) om 22 uur aan bij ons hotel in Vancouver. (1+2)Omdat we over de datumlijn gingen beleefden we 8 februari 2 keer.
Wat voelt het goed om in mijn geboorteland te zijn!
De volgende dag haalden we ons pakket met winterkleren op bij het postkantoor. Het was heerlijk om de winterjassen aan te trekken. Want hoewel de zon lekker scheen, vroor het enkele graden. ’s Middags maakten we een lekker lange wandeling langs de buitenrand van Stanley Park. Boven Vancouver was het een komen en gaan van watervliegtuigen, op het water was het druk met grote schepen en op de achtergrond van Vancouver zagen we de bergen. Het is daar mooi!
Na een dag Vancouver namen we de Greyhound bus richting Quesnel, wat verder naar het noorden van BC. We waren inmiddels een beetje gewend aan de bomen zonder blad. Na ongeveer 100 kilometer werd het landschap wit en bleef wit. De overstap in Kamloops waar we 2 ½ uur zouden moeten wachten werd 5 uur wachten vanwege een weg die was afgesloten door een ongeluk. Na 12 uur reizen en wachten kwamen we aan in Quesnel. Een paar dagen familiebezoek, en we gingen weer verder naar Salmon Arm waar we vrienden bezochten.
Na Salmon Arm gaat onze reis verder naar Revelstoke, in de Rocky Mountains. In Revelstoke ligt erg veel sneeuw en hier is een ski gebied met een afdaling van 15 kilometer. Dat lijkt ons wat. Morgen en overmorgen gaan we de pistes hier uitproberen!
-
16 Februari 2011 - 07:11
Ursula:
The words 'tourist' and 'terrorist' are so similar ;). Volgens mij zijn de Amerikanen helemaal geobsedeerd door terrorisme. Je kan ook geen aflevering NCIS kijken zonder dat woord te horen.
Als we geld hebben, zou ik ook graag nog een keer naar Canada gaan!
Liefs en tot snel! -
16 Februari 2011 - 07:14
Ursula:
Ik zie net dat jullie over een ruime week al terugkomen :) -
16 Februari 2011 - 08:15
Mona:
Wat een toestand in Amerika...
Je zal je vlucht naar Canada maar missen door deze situatie...
Lekker gevoel is dat... thuiskomen in je geboorteland...dat had ik ook...
Nu nog genieten van de winter...heerlijk, sneeuw en de kou en natuurlijk het skieen...
-
16 Februari 2011 - 12:35
Sienie:
Fijn dat personeel in Amerika. Ik heb al eens te maken gehad met een Amerikaanse politieagent. Dat is ook zeer indrukwekkend tenminste zo presenteerde hij zich. Ik dacht alleen maar vriendelijk blijven maar stond ook versteld van zijn omvang. Die ging echt geen haas vangen.
Canadezen zijn een stuk vriendelijker en daar zijn jullie nu ook dus lekker te genieten van de laatste dagen want thuiskomst komt nu wel heel dichtbij.
Je 2e thuis dus.
Veel plezier en volgens mij kijken veel mensen uit naar jullie terugkomst in Nederland.
Groetjes Sienie
-
16 Februari 2011 - 12:36
Sienie:
Fijn dat personeel in Amerika. Ik heb al eens te maken gehad met een Amerikaanse politieagent. Dat is ook zeer indrukwekkend tenminste zo presenteerde hij zich. Ik dacht alleen maar vriendelijk blijven maar stond ook versteld van zijn omvang. Die ging echt geen haas vangen.
Canadezen zijn een stuk vriendelijker en daar zijn jullie nu ook dus lekker te genieten van de laatste dagen want thuiskomst komt nu wel heel dichtbij.
Je 2e thuis dus.
Veel plezier en volgens mij kijken veel mensen uit naar jullie terugkomst in Nederland.
Groetjes Sienie
-
16 Februari 2011 - 13:45
Jack:
Nou nou, lekker gastvrij he, de VS!? Compleet paranoia zijn ze daar volgens mij; zelf ook al eens ervaren (in Atlanta). Wat een overgang zeg: van Fiji (zwempak) naar Vancouver (winterjas, sneeuw, vorst). Niet ziek worden hoor! Martje: van Gend & Loos is al jouw post/stukken/brieven/notulen al aan het inpakken hoor; kun je er gelijk mee beginnen, ha ha! Nog 8 dagen, woh. CU -
16 Februari 2011 - 15:47
Andries:
Gaat Canada ook nog wat memories opleveren??
Een goede afronding van de vakantie toegewenst. -
16 Februari 2011 - 16:30
Henk&Willie:
Hoi Martje&Louw wat leuk om nu wat te zien op de foto's waar wij ook geweest zijn! toch ook weer mooi al die sneeuw dan lijkt alles nog ruimer dan dat het is,wij waren verleden jaar om deze tijd ook in Canada bij Lethbridge,ik geniet altijd van de ruimte en de rust in Canada. Martje voor jouw lijkt het mij ook héél leuk om weer eens te kijken in je geboorteland, nog héle fijne dagen in Canada en een héle goeie reis als je weer terug komt naar Nederland Groetjes van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
