Adelaide

Woensdag 8 februari

Het was vanmorgen weer zonnig. En onze 66 kangaroes (dat was gisteravond het aantal dat Louw telde) waren vredig aan het grazen in het grasland waar wij op uit keken. De kaketoes waren al aan het schelden en de lelijke zwart-witte vogels die zo mooi kunnen zingen waren ook al bezig. Jammer dat we verder moeten. Het was hier zo fijn.
Om 8.20 uur zaten we in de auto met 580 kilometer te rijden tot aan Adelaide. De rit verliep vlekkeloos. In het begin was het nog redelijk koel; naarmate de dag vorderde moest de airco steeds hoger om het aangenaam in de auto te houden. We reden vooral door vlakke gebieden waar veel graan wordt verbouwd- te oordelen aan de de vele graansilo's die we zagen en de grote stapels stro pakken die in het land stonden. Parallel aan de weg liep een tientallen kilometer lange pijplijn, vermoedelijk om water van een stuwmeer naar het drogere gedeelte te brengen. We reden voor het grootste deel over de A8 van Melbourne naar Adelaide. Dit is een weg met 2 rijstroken en om de paar kilometer een inhaalstrook. Het was niet druk. Wij hebben weinig in hoeven halen en konden bijna de hele weg 100 -110 rijden. Als tegenliggers hadden we voornamelijk vrachtauto's.
Op de grens van de staat Victoria met de staat South Australia moeten alle groente, fruit en planten ingeleverd worden. Ze mogen South Australia niet in. Zo moesten we onze nectarines in leveren. Hadden we die ook maar aan de kaketoes gegeven gisteren... die hadden er tenminste plezier van gehad.
Even voor Adelaide hebben we de auto afgetankt. De auto konden we bij Hertz achter ons hotel inleveren. De mevrouw begon te zeuren dat de auto niet vol was terwijl er hooguit 2-3 liter er uit kon zijn. Toen we de auto ophaalden wilden ze graag dat we het aftanken af gingen kopen voor $90 maar dat wilden we niet want zo veel ben je nooit kwijt voor tanken. We zullen zien wat ze in rekening brengen.
Onze hotelkamer was een tegenvaller. Dit is een ontzettend duur hotel dat het reisbureau voor ons geboekt heeft en de ramen zijn geblindeerd want er staat pal achter de ramen een muur. Daardoor geeft de kamer een claustrofobisch gevoel. Dat na ons mooi uitzicht op bergen en kangaroes! Ik zeurde daarover en we konden een andere kamer krijgen met afgeplakte ramen. Voor de rest was het hotel wel heel netjes. We hebben nog even onze was gedaan- nu moeten we genoeg schone kleren hebben voor de rest van de vakantie.
Nadat we onze spullen op de kamer hadden geïnstalleerd zijn we gaan zoeken naar het restaurant waar we ons morgen avond moeten melden voor het diner voorafgaand aan het instappen in de Indian-Pacific-trein naar Perth. Het was nog geen kilometer lopen maar het was verschrikkelijk heet. Het restaurant ligt in een park aan het rivier. Daar was gelukkig een bankje in de schaduw waar we een tijdje gezeten hebben. Maar ook daar was het heet. Achter ons zaten een stel dronken Aboriginals ruzie met elkaar te maken.
We besloten een winkelcentrum op te zoeken met een foodcourt om wat te eten. Daar was het veel koeler en hebben we heerlijk gegeten. Het was inmiddels bijna 18 uur maar nog verschrikkelijk heet buiten! Het was hier vandaag 42 graden.
Straks gaan we nog naar buiten om te kijken of we een koel terrasje kunnen vinden om een biertje te drinken!