Swakopmund

Donderdag 13 september

De foto’s er op zetten wil maar niet goed lukken. Ik heb het al een paar keer geprobeerd en zal proberen ook bij de vorige verslagen wat foto’s te plaatsen.

Vandaag hadden we weer een lange rit van 346 km. Het doel was Swakopmund aan de Atlantische kust. In totaal hebben we al 2300 km gereden dus we zitten op ongeveer een derde van de totale afstand. Carel, onze reisleider, had gewaarschuwd dat een deel van de weg heel slecht kon zijn. Wij gingen daarom om 8.30 uur al weg. Er hing nog wat nevel tegen de bergen en er was geen wind. Dat was vervelend want er was veel meer verkeer op de grindweg en het stof bleef lang hangen boven de weg. Gelukkig was de weg niet zo slecht als eergisteren waardoor we met een gemiddelde snelheid van 70 konden rijden. In Solitaire, een gehucht bestaande uit een bakkerij, een winkel en een benzinepomp, zijn we gestopt om brood te kopen. Helaas waren we niet de enigen die gestopt waren. Ook 2 bussen met toeristen waren gestopt. Terwijl we in de rij stonden om ons brood af te rekenen bedachten we dat we ook een kop koffie en een stuk appeltaart konden nemen. Hier smaakte het veel beter dan in Helmeringhausen!
Het is best opletten dat je een plek vindt om de boordschappen te halen. Soms is er in honderden kilometers geen winkel te vinden.
Verderop zagen we een groep oryxen, wat zebra’s en wat struisvogels. Maar al met al was er weinig wild te zien.
Het was een heel dor gebied waar we door reden met steeds wisselende landschappen. Het valt ons op dat we constant redelijk hoog zitten, altijd tussen de 900 en 1500 meter boven de zeespiegel. We kwamen over 2 bergpassen, de Gaub Pas en de Kuiseb Pas. Daar was de weg wel weer knap slecht was. Het is hier steeds een afwisselend landschap. Ik heb in Sesriem een boek gekocht over twee Duitse geologen die in de 2de Wereld Oorlog 2 jaar in de woestijn tussen de twee passen hebben gewoond om internering te ontkomen. Ze hebben het overleefd. Dat kun je niet voorstellen als je hier rijdt en geen rivieren met water en geen groene, nog vaker helemaal geen vegetatie ziet! Sommige stukken leken op een maanlandschap met geen begroeiing, alleen rotsen en stenen.
Bij de Steenbokkeerkring (Tropic of Capricorn) zijn we gestopt om een foto te maken. We passeerden deze keerkring nu in noordelijklijke richting.Een stel van onze groep was daar ook gestopt en had toen ontdekt dat ze voor de derde keer op deze reis een lekke band hadden. Zij zijn de enigen waar onze monteur tot dusver werk aan heeft!
Om te lunchen zijn we gestopt op een berg met aan alle kanten uitzicht over grote vlaktes met af en toe een boom. Het was inmiddels 29 graden. Overdag kunnen we inmiddels met korte broek lopen!
Na 6 1/2 uur rijden kwamen we in de buurt van Walvis Bay aan de Atlantische kust. De temperatuur was ondertussen gezakt naar 19 graden met een frisse wind. Bij Walvis Bay heb je grote oppervlaktes waar zout wordt gewonnen. Ook waren er wat poelen met flamingo’s. Helaas waren ze te ver weg om mooie foto’s te maken. Walvis Bay groeit enorm hard, er is vis industrie en er worden veel bedrijfspanden en huizen gebouwd.
We reden verder langs de kust naar het noorden en kwamen bij ons doel voor vandaag: Swakopmund. Het is geen grote stad maar is voor Namibie, een oude stad. Het is door de Duitsers gesticht. Je schijnt best wat historische gebouwen hier te hebben. Dat gaan we morgen verkennen.
Eerst hebben we wat boodschappen gehaald. Toen we de auto parkeerden kwam er al een “parkeer-man” aan die ons aanwees waar we moesten staan, ons uitlegde dat er heel veel in auto’s werd ingebroken en dat hij op onze auto zou passen. Nadat de we de boodschappen in de camper hadden gedaan moesten we ook nog naar de ATM. Onze parkeerman legde uit waar die was. Op dat moment kwam een andere man aan met wat spullen die hij ons wilde verkopen. “Onze” man zei “Go away, don’t bother my people”. Terug van de ATM kwam een andere man, die heel veel leek op de eerste man, vertellen dat hij goed op de camper had gepast. Louw was zo slim geweest om het nummer op het hesje van onze man te letten en vroeg die man waar nummer 84 was. Gelukkig kwam 84 al aan rennen om zijn geld te innen.
Onze camping is luxe: we hebben een eigen wc en douche ruimte en staan redelijk beschut. Het is vanavond wel weer koud!