Luang Prabang

Zojuist geprobeerd wat foto's te plaatsen. Maar door het trage internet hier wil dat hier maar niet lukken! We zitten nu op het terras van een cafe plannen te maken voor de komende dagen.
Gisteren hebben we het stadje Luang Prabang verkend. Het was vroeger de zetel van de Lao koning die in 1975 afgezet en wegemoffeld is door de communisten. Zijn paleis in Luang Prabang is nu een museum. Die hebben we gisteren bekeken. Ook een aantal tempels die hier in overvloed zijn, bekeken. De tempels zijn rijk versierd met allerlei motieven in een soort mozaïek en met bladgoud. Op straat lopen veel monniken, veelal jonge jongens die uit arme gezinnen komen en die monnik worden als kans zien om wat opleiding te krijgen. We hoorden dat de jonge monniken soms ondeugend zijn en hun oranje gewaad omwisselen voor een spijkerbroek en petje om vervolgens naar de disco te gaan.
Hier zijn veel toeristen, opvallend veel Fransen, die waarschijnlijk nog een band met Laos hebben uit de koloniale tijd.
Vanmorgen zijn we naar een reservaat gegaan waar ze olifanten opvangen en verzorgen om de beesten toch wat in stand te houden. Je kon een stuk door het bos en door de poel onder een serie watervallen op de olifant rijden; uiteraard onder de begeleiding van de mahout die op het hoofd van de olifant zit. Wij hebben ook zo'n rit gemaakt- gezeten op een houten tuinbankje die op de rug van de olifant is gemonteerd. Het schommelt geweldig; vooral als de olifant bergafwaarts gaat is het niet echt fijn. Toen we in de poel liepen begon onze olifant wat te klieren met een andere olifant. De besturende mahout, die de olifant stuurt door met zijn voeten achter de oren van de olifant te duren, moest met zijn hamer wat tikken op het hoofd van de olifant geven om hem tot orde te brengen. De olifant werd namelijk wat recalcitrant en begon met zijn hoofd te schudden en ik dacht even dat we in de poel zouden belanden. Het was een leuke ervaring!
Morgen gaan we met de bus verder naar het noorden, richting grens met Burma.