Dambulla

Zaterdag 18 februari

Ondanks het feit dat er een drukke weg langs het hotel loopt hebben we goed geslapen. We kregen een leuk ontbijt met wat Sri Lankaanse gerechten. Een soort mie pannenkoek gevuld met kokos en honing (heerlijk!) en wat mie met een groente curry. Ook lekker. Daarna gebakken ei en toast en papaya, banaan en ananas. De koffie ging even mis. Omdat de koffie hier zo superzwart is wilde ik bij wijze van uitzondering wat melk er in doen. Ik schonk melk en er viel een grote klont zure melk in mijn koffie. Toen wist ik weer waarom ik ooit gestopt ben met melk in de koffie. De jongens in de bediening waren buitengewoon vriendelijk en behulpzaam maar hun Engels was beperkt. Een jongen vroeg of we meer toast wilden en toen we nee dankje zeiden, kwam hij meer brengen. De eigenaar sprak goed Engels en was heel vriendelijk en belangstellend. Hij vertelde dat het het moeilijk was gekwalificeerd personeel te krijgen. Als de jonge jongens het vak en het Engels enigszins onder de knie hebben vertrekken ze naar het Midden Oosten om meer geld te verdienen.
Dennis was om 8 uur al bij ons hotel na zijn korte nacht. Hij was vanmorgen om 4.45 uur met de bus naar Kandy gekomen. Hij bracht ons naar de Sacred Tooth Tempel, die we gisteren al hadden gezien. Ik ben naar binnen gegaan ( er is hele strenge bewaking en alle tassen worden doorzocht, vooral van buitenlanders). Het was heel druk want veel Sri Lankanen gaan op zaterdag naar de tempel. Ze nemen offers mee, vaak lotusbloem die je bij stalletjes bij de ingang kan kopen. Gisteren zoemde het van de bijen bij de lotusbloemen en het rook heel zoet!
Om bij een mooi uitzichtpunt op het meer te komen moesten we stapvoets een steile weg op rijden. Het was hier filerijden. Langs de weg aan de dalkant wordt alles volgebouwd met hetzij gebouwen, hetzij met een stenen muur. Over een paar jaar is er niets meer te zien vanaf die weg.
Na de tempel moesten we Kandy uit zien te komen. Wat is het verkeer hier in de steden hopeloos. Na een uur hadden nog maar iets van 10 km afgelegd. En steeds waren beide kanten van de weg helemaal volgebouwd met winkeltjes. Een bepaald stuk wordt auto-stad genoemd omdat er zo veel autohandelaren op een kluitje zijn. Heel grappig is dat je gebouwen met balkons ziet en op alle balkons zijn onderdelen van auto's, bijvoorbeeld allemaal voorkanten, uitgestald cq opgeborgen. Stel je voor, alle balkons van de van der Scheerflat in Assen vol met delen van auto's...
Onze rit vandaag was niet zo lang, slechts 70 kilometer. Dennis had een paar uitstapjes in petto. Eerst stopten we bij een batik fabriek. Terwijl de mevrouw uitlegde hoe het allemaal ging werd Louw lek geprikt door muskieten. Ik vond het interessant. De ruimte waar de meisjes de batik stoffen moeten maken is een donkere betonnen ruimte; niet fijn om daar alle dagen te moeten werken. Het batik van Indonesië vind ik mooier en fijner. Na de uitleg werden we naar de verkoopruimte geloodst. We waren de enigen in de winkel en er waren 3 verkopers. Dan breekt het zweet mij uit want ze willen met alle geweld wat aan je verkopen. Ik vind het wel mooi om te zien maar ook weer niet zo mooi om het te willen hebben. En ik maak het thuisfront ook vast niet blij met een gebatikte olifant op een lapje van 15x15 voor 40 dollar. En hoe maak je de verkopers op een beleefde manier duidelijk dat je niets wil kopen? Toen we weg gingen wilde de man dat we nog even bij zijn edelstenen gingen kijken.
Even later bracht Dennis ons naar een specerijen tuin. Dat was geweldig. De man liet vanille, aloë Vera (ken ik al), kruidnagels, foelie, nootmuskaat, en kardemom planten zien en we konden de specerijen proeven. Hij vertelde ook de werking van allerlei oliën uit de specerijen. Er was ook een mengsel die de monniken op hun hoofd smeren en dan valt het haar uit. Na 6 behandelingen komt het haar nooit meer. Hij keek daarbij verlangend naar het haar op Louw zijn benen en stelde voor een kleine experiment te doen met dat spul op Louw zijn benen. Hij zal wel gedacht hebben: al dat haar... daar heb ik de ultieme oplossing voor! Jullie zullen zien of Louw op zijn aanbod is ingegaan!
Rond de middag waren we in Dambulla, ons doel voor vandaag en het noordelijkste punt voor ons. We hadden trek en vroegen Dennis een restaurant te vinden. Hij vond een hele leuke: een klein gebouwtje waar volgens mij geen toerist normaalgesproken komt. Dennis liep naar de keuken en keek in de pannen en riep ons toen om uit te leggen wat voor ons goed zou zijn en wat te scherp. Hij bestelde bij Oma, die eerst de tafel wat poetste met een lap en napoetste met een krant. De servetten waren rechte stukken krantenpapier keurig opgerold in een glas. Opa bracht het eten: witte rijst met 4 soorten groente curry en kip. Dennis begon te eten en wij ontdekten dat we geen bestek hadden. Dennis ging uit de keuken lepels voor ons halen, hij eet gewoon met zijn hand. Het smaakte heerlijk. De honden kregen de botten en waren er blij mee. Voor ongeveer 4 euro hebben we met z'n drieën een grote maaltijd.
Daarna leverde Dennis ons af bij het hotel en kon zelf van een vrije middag genieten. Waarschijnlijk gaat hij wat slaap inhalen. Het rijden moet ook voor hem vermoeiend zijn.
In Dambulla zijn een stel tempels in de grotten en is er een aartslelijke gouden Buddha van wel 20 meter of meer hoog. Omdat ik de tempels wilde zien zijn we omhoog geklommen.Ook hier was het vandaag druk met pelgrims. Boven aangekomen en drijfnat van zweet wilden we naar binnen. We moesten onze schoenen uit (voor mij geen probleem maar Louw had daar geen zin in), we hadden al een lange rok aan, en we moesten onze ticket laten zien. Daar zat nu net het probleem. Die hadden we niet. Die hadden we beneden moeten kopen. Dat was allemachtig balen want dan zouden we helemaal naar beneden en weer dat rotstuk omhoog moeten lopen. In een sfeer van onder nul besloten we de grot tempels maar voor gezien laten. Zo merk je dat we verzadigd en moe zijn van dingen zien...
Terug bij het hotel zijn we maar het zwembad ingegaan. Dat voelde goed. Achter de bar hier werkt sinds 3 dagen een Nederlandse jongen uit Haarlem. Hij werkt hier een tijdje en dan wil hij naar Vietnam reizen. Hij vindt het allemaal heel spannend, wat begrijpelijk is. Hij heeft de middelbare school net klaar en denkt na wat hij voor vervolgopleiding wil gaan doen.
Vanavond is onze laatste avond in Sri Lanka ( morgen tel ik niet mee want dan zitten we in Colombo tijd te doden voordat we naar het vliegveld gaan). We zitten nu op onze balkon met uitzicht op de tuin en het zwembad. Het is heerlijk warm weer en de cicades hebben veel lawaai. Het is hier behalve de lichten van het hotel, aardedonker.