Wachten in Delhi

Maandag 21 februari
Om 1.50 uur liep de wekker af. We namen nog snel een kopje thee op de kamer en toen gingen we uitchecken. De taxi naar het vliegveld kwam keurig op tijd voorrijden en bracht ons vlot naar het vliegveld. Het scheelde dat het nacht was en er daarom bijna gaan verkeer was.
Op het vliegveld werden we onderworpen aan de strenge veiligheidschecks. We waren net binnen de terminal en toen moesten we al met al onze bagage, dus ook de grote rugzakken, door de security check. Daar werd mijn spuitbus anti-mosquito ontdekt, ik moest die uit mijn grote rugzak graven en na lang wikken en wegen van de security man mocht ik het weer in de rugzak doen. Even later, nog voor het inchecken, moesten we weer met alle bagage door de security. De flessen met water kwamen er wel door.
Na het inchecken moesten we met onze handbagage door de security check waarbij alle schoenen uit moesten maar Ipads en elektronica hoefde niet uit de tas. Daarna, voordat we in de bus werden gezet die ons naar het vliegtuig bracht, moest onze handbagage handmatig doorzocht worden. Nu vonden ze 1 van Louw's aanstekers. Die werd geconfiskeerd. Er was een rij voor vrouwelijke handbagage en een rij voor mannelijke handbagage. De mevrouw die mijn rugzak keek wilde wel in mij breitasje kijken maar het vak waar de Ipad en alle stekkers en oplaadsnoeren zat, zag ze over het hoofd.
De vlucht naar Delhi was niet zo lang, een kleine 4 uur. We kregen een keuze uit 2 soorten ontbijtmenu's maar ik verstond werkelijk niets van het Engels van de steward maar gokte gelukkig goed en kreeg een omelet. Het ging er lekker in want we waren immers op tijd opgestaan.
In het vliegtuig zaten heel veel Russen en een stel oudere dames die niet op een roltrap durfden.
In Delhi aangekomen stapten we aan 1 kant van het vliegtuig uit en moesten naar de bus lopen die ons naar de terminal bracht. Aan de andere kant van het vliegtuig was een slurf aangesloten. We begrepen het niet helemaal...
In de terminal moesten we na de paspoortcontrole ook weer door een security check; mannen en vrouwen werden gescheiden en hun bagage werd afzonderlijk gecontroleerd. De vrouwen moesten in een hokje met een gordijn op een verhoging staan terwijl de mevrouw haar bodycheck uitvoerde. Als je goedgekeurd was kreeg je 2 stempels op je boardingcard. Louw had weer gedoe met zijn wandelschoenen...niks nieuws.
Nu moeten we 10 uur zien door te brengen op het vliegveld in Dehli: winkelen, eten, mensen kijken...Onze vlucht naar Dubai vertrekt om 20.25 uur.
We ontdekten tijdens onze rondwandeling ligstoelen en na een kop koffie met wat erbij vonden we 2 die vrij waren. Die hebben we meteen ingepikt. Het is wel even lekker om languit te liggen met je voeten omhoog en wat te dommelen.
Rond 20 uur zaten we in het vliegtuig en na 4 uur waren we in Dubai. Door de immigratie komen duurde ontzettend lang. Er waren honderden mensen die allemaal door 6 loketten afgehandeld moesten worden. De immigratie ambtenaren (mannen) waren gekleed in witte jurken en een witte hoofddoek. Ze straalden geen vriendelijkheid uit. Ze keken ons niet aan, zeiden niets, alleen gebaren met de handen wat ze wilden en ondertussen druk kletsen met elkaar. In de aankomsthal stond een man ons op te wachten. Hij regelde een chauffeur voor ons. Die had een mooie auto, een BMW 730 li (een verlengde). Het zat heerlijk en wij zoefden naar ons hotel. Er was wel verkeer maar niet chaotisch. De ontvangst in het hotel was heel vriendelijk. Volgens mij wordt hier heel veel werk gedaan door buitenlanders. De taxichauffeur en alle medewerkers van het hotel zijn Indiërs.