Wat een mooie plek!
Door: Martje
Blijf op de hoogte en volg Martje en Louw
28 Januari 2017 | Australië, Fingal
Vrijdag 27 januari
Onbegrijpelijk dat je gratis kan kamperen op een mooie plek in een dorp- er waren fatsoenlijke wc's met wc papier en papieren handdoeken en douches. Je zou denken dat het onderhouden van die faciliteiten wat kost en dat ze daarom in ieder geval een kleine bijdrage zouden vragen. We hebben het getroffen hier in St. Mary's.
Gisteravond was het helder, er was geen straatverlichting en daardoor konden wij genieten van een geweldige sterrenhemel. De sterren zijn zoveel helderder en er zijn veel meer te zien dan bij ons. Ik vind het geweldig!
Het was vannacht fris, ik ben erg blij dat we een warm dekbed hebben en nog veel blijer dat we niet in een tent slapen! Vanmorgen werd de zon al snel warm, zo konden we buiten ontbijten. Daarna hebben we een paar boodschappen gehaald bij de supermarkt. De quiltwinkel waar ik wilde kijken was helaas gesloten.
Vanuit St Mary's daalden we af naar de kust en na ongeveer een uur waren we in St Helens. Daar was het heel erg druk. Het is de stad vanuit waar de mensen naar alle mooie baaien, die horen bij de Bay of Fires, gaan. Nadat we getankt hadden ( onze camper rijdt ongeveer 1 op 10) zijn we naar Binalong Bay gereden. Ook daar was het druk; alle parkeerplaatsen nabij de stranden waren vol en er kwamen steeds meer auto's bij. Wij zijn een stuk doorgereden en hebben een korte wandeling gedaan langs een stuk rotsachtige kust. Gelukkig gaat het nu wat beter met onze spieren.
Daarna was ons doel Ansons Bay in het uiterste noordoosten van Tasmanie. De TomTom wilde ons 70 km om laten rijden via een A-weg terwijl wij op de kaart een veel kortere C-weg hadden gezien. Die zijn wij ingeslagen en na een aantal kilometers merkten we waarom de Tomtom deze route niet had gegeven: het was een onverharde weg. Gelukkig was hij best goed; met een gang van 65 km/uur rammelde het niet al te erg. En het was een mooie route door bos en landbouwgebied. Na 35 kilometer kwamen we bij het gehucht Ansons Bay. We hadden een camping uitgezocht op Policeman's Point maar konden die eerst niet vinden. Na een rondje over weer een onverharde weg en de oriëntatie helemaal kwijt zagen we een bord. Toen moesten we nog een aantal kilometers over een onverharde weg rijden. Onze volhardendheid werd beloond want we kwamen bij een prachtige plek aan het strand uit. Een aantal plekken waren al bezet (ik denk dat er totaal niet meer dan 20 plekken zijn) maar we hadden geluk. Er was nog een ruime plek vrij direct aan het strand. Ook dit is een gratis camping, maar nu zonder faciliteiten. Gelukkig hebben we alles in de camper.
Terwijl Louw van de schaduw genoot ( het is inmiddels heet geworden) ben ik even op het strand gaan lopen. Het water was niet heel koud maar vol met zeewier en dat lokt niet om te zwemmen. Hier zijn veel watervogels: hele kleine steltlopers, allerlei soorten meeuwen, pelikanen en pikzwarte scholeksters.
Tegen de avond hebben we een lange strandwandeling gemaakt. Het waaide erg hard. Geen wonder want we zitten op een uiterste punt van Tasmanie. Het gedeelte waar wij zitten is het noordelijkste deel van de Bay of Fires. Vanaf hier tot aan St Helens zijn tal van mooie witte stranden afgewisseld met rotsachtige stukken. Erg mooi! Wat hebben we een geluk met het vinden van mooie plekjes.
PS we hebben internet inde campervan maar die doet het niet altijd en helemaal niet als we op afgelegen plaatsen zitten
Onbegrijpelijk dat je gratis kan kamperen op een mooie plek in een dorp- er waren fatsoenlijke wc's met wc papier en papieren handdoeken en douches. Je zou denken dat het onderhouden van die faciliteiten wat kost en dat ze daarom in ieder geval een kleine bijdrage zouden vragen. We hebben het getroffen hier in St. Mary's.
Gisteravond was het helder, er was geen straatverlichting en daardoor konden wij genieten van een geweldige sterrenhemel. De sterren zijn zoveel helderder en er zijn veel meer te zien dan bij ons. Ik vind het geweldig!
Het was vannacht fris, ik ben erg blij dat we een warm dekbed hebben en nog veel blijer dat we niet in een tent slapen! Vanmorgen werd de zon al snel warm, zo konden we buiten ontbijten. Daarna hebben we een paar boodschappen gehaald bij de supermarkt. De quiltwinkel waar ik wilde kijken was helaas gesloten.
Vanuit St Mary's daalden we af naar de kust en na ongeveer een uur waren we in St Helens. Daar was het heel erg druk. Het is de stad vanuit waar de mensen naar alle mooie baaien, die horen bij de Bay of Fires, gaan. Nadat we getankt hadden ( onze camper rijdt ongeveer 1 op 10) zijn we naar Binalong Bay gereden. Ook daar was het druk; alle parkeerplaatsen nabij de stranden waren vol en er kwamen steeds meer auto's bij. Wij zijn een stuk doorgereden en hebben een korte wandeling gedaan langs een stuk rotsachtige kust. Gelukkig gaat het nu wat beter met onze spieren.
Daarna was ons doel Ansons Bay in het uiterste noordoosten van Tasmanie. De TomTom wilde ons 70 km om laten rijden via een A-weg terwijl wij op de kaart een veel kortere C-weg hadden gezien. Die zijn wij ingeslagen en na een aantal kilometers merkten we waarom de Tomtom deze route niet had gegeven: het was een onverharde weg. Gelukkig was hij best goed; met een gang van 65 km/uur rammelde het niet al te erg. En het was een mooie route door bos en landbouwgebied. Na 35 kilometer kwamen we bij het gehucht Ansons Bay. We hadden een camping uitgezocht op Policeman's Point maar konden die eerst niet vinden. Na een rondje over weer een onverharde weg en de oriëntatie helemaal kwijt zagen we een bord. Toen moesten we nog een aantal kilometers over een onverharde weg rijden. Onze volhardendheid werd beloond want we kwamen bij een prachtige plek aan het strand uit. Een aantal plekken waren al bezet (ik denk dat er totaal niet meer dan 20 plekken zijn) maar we hadden geluk. Er was nog een ruime plek vrij direct aan het strand. Ook dit is een gratis camping, maar nu zonder faciliteiten. Gelukkig hebben we alles in de camper.
Terwijl Louw van de schaduw genoot ( het is inmiddels heet geworden) ben ik even op het strand gaan lopen. Het water was niet heel koud maar vol met zeewier en dat lokt niet om te zwemmen. Hier zijn veel watervogels: hele kleine steltlopers, allerlei soorten meeuwen, pelikanen en pikzwarte scholeksters.
Tegen de avond hebben we een lange strandwandeling gemaakt. Het waaide erg hard. Geen wonder want we zitten op een uiterste punt van Tasmanie. Het gedeelte waar wij zitten is het noordelijkste deel van de Bay of Fires. Vanaf hier tot aan St Helens zijn tal van mooie witte stranden afgewisseld met rotsachtige stukken. Erg mooi! Wat hebben we een geluk met het vinden van mooie plekjes.
PS we hebben internet inde campervan maar die doet het niet altijd en helemaal niet als we op afgelegen plaatsen zitten
-
28 Januari 2017 - 09:11
Sienie:
Martje ik loop altijd naar de 3e etage op het werk. En soms even tussendoor ter ontspanning even naar vierde etage en naar begane grond. Misschien ook een idee als je weer in Assen op kantoor bent -
28 Januari 2017 - 09:14
Sienie:
Had er nog een stuk achteraan getypt maar is niet meegekomen.
Wij hebben op kantoor op de dbegane grond een sticker met tekst de lift de trap kan ook of zo iets stompzinnigs dat doet natuurlijk niemand op een paar rare vogels na.
Maar het is ontspannend en je krijgt geen spierpijn meer. Als pauze moment kun je ook even naar 4 e etage tot aan begane grond helaas niet meet verdiepingen.
Misschien aanrader voor voor de toekomst :) -
28 Januari 2017 - 11:21
Catharina:
Mooi, heel mooi. -
01 Februari 2017 - 09:17
Wilhelmina:
Zulke campings zouden ook hiet moeten zijn. Vooral de 1e. Genietse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
