Afronding Tonga

Donderdag 19 januari
Vannacht waren ze om 2 uur nog aan het zwemmen en plonsen in het zwembad van het hotel. Wel lekker natuurlijk maar niet voor de gasten die willen slapen. Vanmorgen is de Chinese vice president Li Yuanchao weer in de eetzaal. De bewaking lijkt afgeschaald.
De ochtend hebben we gebruikt om de laatste toeristische attractie, die we af wilden vinken, te bezoeken. Om 9.15 uur zaten we in de stilstaande bus naar Houma. De chauffeur had het er kennelijk nog niet aan toe: "maybe in 10 minutes". Om 9.45 uur vertrokken we. Het was niet zo ver, een half uur maar. De buschauffeurs rijden hier heel rustig en hebben blijkbaar alle tijd voor hun route. Ik vind dat de mensen hier heel plezierig zijn; vriendelijk, heel rustig en beleefd. Het zijn ook mooie mensen om te zien.
In Houma stapten we uit en de buschauffeur wees ons welke weg we in moesten (want ook hier zijn geen borden). Het was maar iets van een kilometer lopen en na een tijdje hoorden we de golven al. We kwamen bij de 'blowholes'. De golven hebben uithollingen in het koraal en gesteente gemaakt en als de golven op de kust beuken dan spuit het water door kieren en gaten omhoog. Langs een kuststrook van enkele kilometers zijn er blowholes. Het is een fascinerend gezicht. We zijn blij dat we niet gisteren zijn gekomen want dan had het hier gekrioeld van de cruise toeristen. Nu waren we behalve 3 anderen en de 3 souvenir verkoopsters die in het schaduw van het bos zaten, alleen. Op sommige plekken ontstaan bij een grote golf een fontein van wel 15 meter hoog. Prachtig!
Vervolgens gingen we terug naar de hoofdweg op de bus te wachten. Nu konden we lekker in de schaduw op een bankje zitten. Vermoedelijk was het een officiële bushalte. Na 20 minuten kwam de bus aan. Deze chauffeur was vermoedelijk aan de verkeerde kant van het bed uitgestapt, of hij had gewoon een strakke rijstijl of hij was bang dat zijn banden onderweg leeg liepen. Met een grote vaart denderden wij door het bos. We genoten van een oorverdovende muziek, voornamelijk afschuwelijke muziek. Gelukkig waren alle ramen open anders waren ze door het geluid er waarschijnlijk uitgeblazen. Er stapte een jonge vrouw in met een pasgeboren baby: arm kind. Ursula was geflipt als Elisabeth aan zulke herrie was blootgesteld. Halverwege de rit ging de bus aan bij een werkplaats om alle banden op de laten pompen en toen konden we weer door racen naar Nuk'alofa. Wat een genot om uit te stappen.
Na vruchteloos te hebben gewinkeld (ze verkopen hier veel felgekleurd plastic troep uit China) hebben we een kop koffie en stuk taart gehaald. Dan weer hangen bij het zwembad. Na het avondeten (met als toetje alweer cheesecake voor mij - met caramelsaus en geconfijte sinaasappel) gingen we nog even de benen strekken op de pier. Daar is het 's avonds heel druk met jeugd. Er waren ruim honderd jongens en meisjes op de pier aan het klieren met elkaar, zwemmen, bommetjes maken en allemaal met veel lol. Ze zwemmen hier allemaal in hun kleren aan. We weten niet of deze avond duik in plaats van douchen is. Wel leuk te zien dat de jeugd veel lol kan hebben zonder drank, drugs en vernielingen!